Zeeproject
De hal van de Rijksdiensten in Groningen is veranderd in een deinende kabbelende blauwe zee van folie. Witte meeuwen vliegen in de immens hoge ruimte vol zeegeluiden. Het personeel en de bezoekers zijn gedwongen om via een loopplank hun plaats van bestemming te bereiken. Broodkarren, koffiekarren en groentekarren vinden via dezelfde route hun weg. Dagelijks maken honderden mensen gebruik van de hal. Mensen komen hier voor hun werk en niet in de eerste plaats voor kunst. Dit bracht Dette ten Doeschate er toe om de hal te transformeren in een ruimte die alle zinnen van de bezoeker prikkelt. De bezoeker krijgt de kans om zijn eigen omgeving los te laten en een nieuw landschap te ervaren. Een ruimte die onderdeel uitmaakt van een instelling of van een bedrijf biedt ongekende mogelijkheden maar heeft ook grenzen die in een andere meer neutrale ruimte niet spelen. Tijdens dit project zijn grenzen afgetast en getrokken. Het eerste voorstel om de vloer vol strandzand te storten is om praktische redenen afgewezen. Het tweede voorstel is enthousiast binnengehaald. Het deel van de hal waar het project is vormt een doorgangsroute naar het bedrijfsrestaurant. Karakteristiek aan de hal zijn de trap, twee enorm hoge glaswanden en een vloer van glanzende, donkergrijze natuursteen. Zowel functie als architectuur zijn opgenomen in het plan en maken deel uit van het uiteindelijke kunstwerk.

Hal Cascade, Rijksdiensten Groningen, juli, augustus 2002